Haftanın Tefekkürü
14.02.2022
Bugün Sevgililer Günü. Ama birçoğumuz ona artık Sevgi Günü diyoruz. Her günü, her an’ı her saniyeyi, nefes, niyet, düşünce, beden ve eylem bütünlüğünde, saf sevgi ve şefkati kabul ederek ve paylaşarak geçirmemiz dileğiyle..
Bu sevgi ve sevme gününü onurlandırmak için bu haftanın tefekkürü ol’arak “sarılma meditasyonu” pratiğini öneriyorum. Bu sevgili Thay (Thich Nhat Hanh) tarafından ol’uşturulmuş bir meditasyon. Sevgili Thay, onun öğretisi ve benim bu öğreti ile temasım hakkında henüz yazmadım. Bu şimdilik kalbimde ve ruhumda demlenmekte.. Bu paylaşımın en doğru zamanda çıkacağına eminim. Sevgili Thich Nhat Hanh gerçek bir Zen Ustasıdır lakin kendine hiçbir zaman Usta demez ve öğrencileri tarafından Thay (Öğretmen) ol’arak çağrılmayı tercih ederdi. Benim anlayışımda Sevgili Thay dünyaya iki ana hediye bahşetti. Bunlardan birincisi dünyevi ol’aylar (sosyal adalet konuları ki bunun içine çevre bilinci, GAIA ile ilişkimiz de giriyor) ile ilgilenen ve bunu uyanık, tarafsız ve şefkatli bir bilinç hali ve kavrayışla hayata alan bir Budizmi getirdi. İkinci hediyesi de Zen Budizminin bir çok temel öğretisini “mindfulness” kavramından yararlanarak şarkılar, okumalar, küçük bilinç dörtlükleri (Gathas) ve kaligrafi ile “Batı”nın günlük hayatına sunması idi. Ve bunu seküler (dini bir bağlamdan bağımsız) bir şekilde, bir çok yörenin kendi dilinde ve öğretiyi yalınlaştırarak ama basitleştirmeden yaptı. Dolayısıyla sevgili Thich Nhat Hanh Budist öğretilerin temel bilgeliğini seküler ve günlük hayatta kolaylıkla uygulanabilecek şekilde zerafet, güzellik, bilgelik ve şefkatle aktardı. Bilgiyi zerafet ve mecazi bir uslupla öğretmek / paylaşmak Zen üsluplu resimler, kaligrafi ve mimaride de görülebilir. Bu eserlerde de ol’duğu gibi Zen öğretisinde bilgiler çoğu zaman mantık kullanan zihinle değil ve hatta mantık zihnini mecaz, önseziler ve Koan isimli bilmeceler aracılığıyla devre dışı bırakarak aktarılır. Japonların Sakura’ya (kiraz çiçeklerine) duydukları derin sevgi ve saygı da bundandır. Çünkü Sakura geçiciliğin güzel zarif bir hatırlatıcısıdır. Kiraz çiçekleri bütün güzellikleri ile cömertçe açarlar. Dokunulmak, görülmek ve sevilmek için. Ve ilk yağmurlarla da kaybolurlar.
Ben öğretilerin günlük uygulamalarını Sevgili Thich Nhat Hanh ve Hintli Kadın Budist Ustası Sevgili Dipa Ma’dan öğrendim ilk. Kendisi de bir ev kadını, anne ve eş ol’an Dipa Ma, ondan öğrenmek isteyen birçok ev kadını anne kadına ev işlerini yaparken, süt emzirirken ve çocuklara bakarken pratik yapmayı öğretir. Bunların hepsini birer farkındalık pratiği ol’arak hayata alıp manevi yollarında hayatın içinde yürümelerine destek verir. Ne de ol’sa meditasyon ve farkındalık / bilinçlenme yolculuğu sadece formel meditasyon veya yoga, qiqong gibi farkındalıkla hareket ettiğimiz zamanlara özgü değildir, bir çok günlük aktivitimize ve gittikçe hayatın tümüne uyanık ve şefkatli bir odakla yaklaşabilmek çok değerli. Benim MBSR (Farkındalık Temelli Stres Azaltma Eğitimi) hocam Wolfgang Schrõder’in dediği gibi farkındalık önce bağımsız adalar gibi ve ilk zamanlar birer ikişer ada görünüyor okyanusta. Ama zamanla, pratiğe devam ettikçe ve derinleştikçe bir de bakıyorsunuz adalar birer takımada ol’uşturmuş :)
Sonra sevdiğimizin varlığını sevgi ve neşe ile onurlandırarak onu içimizden gelirse hafif eğilerek (ellerimizi de dilersek Gasho pozisyonunda birleştirerek) selamlayabiliriz. Ve bu ana ve bu birlikteliğe gelmek için üç derin nefes alıyoruz keyifle. Sonra ellerimizi açıp o kişiyi, hayvan dostumuzu, ağacı kucaklıyoruz. Sarılmayı üç nefes alış ve üç nefes veriş süresince devam ettiriyoruz. İlk nefeste kendimizin şu anda burada ve hayatta ol’duğumuzun farkında varıp mutlu ol’uyoruz. (“Burada seninleyim ve çok mutluyum”). İkinci nefeste o kişinin, hayvan veya bitki dostumuzun burada, anda ve hayatta ol duğunun farkına vararak mutlu ol’uyoruz (“Sen şu an burada benimlesin ve ben çok mutluyum”). Üçüncü nefeste ise ikimizin de şu an burada, bu dünyada, bu hayatta ve birlikte ol’duğumuzun farkına vararak neşe ve şükranla doluyoruz (“İkimiz de buradayız ve ben bundan dolayı çok mutluyum, şükran doluyum”). Bundan sonra nazikçe sarılmayı sonlandırabilir ve yine içimizden geliyorsa ellerimizi birleştirerek diğer kişiye, hayvan dostumuz ya da ağaca selam vererek teşekkür edebiliriz.
Sevgili Thich Nhat Hanh sevdiğimize verebileceğimiz en değerli hediyenin varlığımız ol’duğunu söyler. Orada değilsek nasıl sevebiliriz ki? Ve tüm benliğimizle bilinçli bir şekilde oradaysak bizimle ol’an için ne büyük bir hediye. Covid zamanında çoğumuz insani temaslardan, sarılmaktan, öpmekten çekindik. Ve bize bunları yapmamamız öğütlendi. Bu da birçoğumuza çok zor geldi. O sıralarda yurtdışına giden bir arkadaşım sarılmayı çok özlediğini söylediğinde ona ağaçlara sarılabileceğimizi söylemiştim. Aşağıda müzisyen Tom Rosenthal in Covid kapanma döneminde yaptığı bir müzik videosunu bulabilirsiniz.. Kendisi insanlardan sarılma anlarını çekip ona göndermelerini istiyor. 600 kişi video gönderiyor. Ve işte ortaya çıkan naif, duygusal videoklip.
Bu kısa ve keyifli meditasyonu (sarılma meditasyonunu) bu hafta bol bol uygulamanız dileğiyle. Uygulayınca da lütfen aşağıya not bırakın.
Plum Village sitesinde sarılma meditasyonu ve başka meditasyonların açıklamalarını bulabilirsiniz. Aşağıda Plum Village’te yaşayan Budist rahip Phap Lai’ın bu meditasyonu çocuklarla paylaşımını izleyebilirsiniz.
Ben öğretilerin günlük uygulamalarını Sevgili Thich Nhat Hanh ve Hintli Kadın Budist Ustası Sevgili Dipa Ma’dan öğrendim ilk. Kendisi de bir ev kadını, anne ve eş ol’an Dipa Ma, ondan öğrenmek isteyen birçok ev kadını anne kadına ev işlerini yaparken, süt emzirirken ve çocuklara bakarken pratik yapmayı öğretir. Bunların hepsini birer farkındalık pratiği ol’arak hayata alıp manevi yollarında hayatın içinde yürümelerine destek verir. Ne de ol’sa meditasyon ve farkındalık / bilinçlenme yolculuğu sadece formel meditasyon veya yoga, qiqong gibi farkındalıkla hareket ettiğimiz zamanlara özgü değildir, bir çok günlük aktivitimize ve gittikçe hayatın tümüne uyanık ve şefkatli bir odakla yaklaşabilmek çok değerli. Benim MBSR (Farkındalık Temelli Stres Azaltma Eğitimi) hocam Wolfgang Schrõder’in dediği gibi farkındalık önce bağımsız adalar gibi ve ilk zamanlar birer ikişer ada görünüyor okyanusta. Ama zamanla, pratiğe devam ettikçe ve derinleştikçe bir de bakıyorsunuz adalar birer takımada ol’uşturmuş :)
“Oradasın biliyorum ve bu beni çok mutlu ediyor” – Thich Nhat Hanh Kaligrafisi
Sevgili Thich Nhat Hanh’ın sunduğu günlük pratiklerdem biri de sarılma meditasyonudur. Kendisi bunu kendi deneyiminden ol’uşturduğunu söyler. ABD’de iken bir kadın pratisyen onu bir konuşma için davet etmiştir. Geldiğinde mi dönerken mi kadın Thay’e sarılmak ister. Bir rahip ol’an ve sarılmaya çok alışık ol’mayan Thay ise bedeninin bu sevgi niyetiyle yapılan temasta katılaşmış ol’duğunu gözlemler. Ve “çamur yoksa nilüfer de ol’maz” diyen ve iyi bir pratisyenin ızdırap ve zorlukları her daim sevgi, şefkat ve anlayışa dönüştürebileceğini söyleyen Thay bu hayat deneyiminden bir meditasyon ol’uşturur. Sarılma anında kendimizi an’a getirip bu sevgi anını tamamen bilinçle, sevgiyle, şükranla yaşayabilmemiz için geliştirilmiş bir meditasyondur bu. Sarılma meditasyonu aynı zamanda birisi ile barışmak, ilişkimize tekrar başlamak ve şifalanmak için de uygulanabilir. Peki nasıl yapacağız bunu? Önce sarılacağımız kişi, hayvan dostumuz, ağaç dostumuzdan izin alıyor veya onun gönüllü ol’duğundan emin ol’uyoruz. Bu, hayvan, bitki, çocuk ve yetişkin tüm odakları için gerekli.
Sonra sevdiğimizin varlığını sevgi ve neşe ile onurlandırarak onu içimizden gelirse hafif eğilerek (ellerimizi de dilersek Gasho pozisyonunda birleştirerek) selamlayabiliriz. Ve bu ana ve bu birlikteliğe gelmek için üç derin nefes alıyoruz keyifle. Sonra ellerimizi açıp o kişiyi, hayvan dostumuzu, ağacı kucaklıyoruz. Sarılmayı üç nefes alış ve üç nefes veriş süresince devam ettiriyoruz. İlk nefeste kendimizin şu anda burada ve hayatta ol’duğumuzun farkında varıp mutlu ol’uyoruz. (“Burada seninleyim ve çok mutluyum”). İkinci nefeste o kişinin, hayvan veya bitki dostumuzun burada, anda ve hayatta ol duğunun farkına vararak mutlu ol’uyoruz (“Sen şu an burada benimlesin ve ben çok mutluyum”). Üçüncü nefeste ise ikimizin de şu an burada, bu dünyada, bu hayatta ve birlikte ol’duğumuzun farkına vararak neşe ve şükranla doluyoruz (“İkimiz de buradayız ve ben bundan dolayı çok mutluyum, şükran doluyum”). Bundan sonra nazikçe sarılmayı sonlandırabilir ve yine içimizden geliyorsa ellerimizi birleştirerek diğer kişiye, hayvan dostumuz ya da ağaca selam vererek teşekkür edebiliriz.
Sevgili Thich Nhat Hanh sevdiğimize verebileceğimiz en değerli hediyenin varlığımız ol’duğunu söyler. Orada değilsek nasıl sevebiliriz ki? Ve tüm benliğimizle bilinçli bir şekilde oradaysak bizimle ol’an için ne büyük bir hediye. Covid zamanında çoğumuz insani temaslardan, sarılmaktan, öpmekten çekindik. Ve bize bunları yapmamamız öğütlendi. Bu da birçoğumuza çok zor geldi. O sıralarda yurtdışına giden bir arkadaşım sarılmayı çok özlediğini söylediğinde ona ağaçlara sarılabileceğimizi söylemiştim. Aşağıda müzisyen Tom Rosenthal in Covid kapanma döneminde yaptığı bir müzik videosunu bulabilirsiniz.. Kendisi insanlardan sarılma anlarını çekip ona göndermelerini istiyor. 600 kişi video gönderiyor. Ve işte ortaya çıkan naif, duygusal videoklip.
Bu kısa ve keyifli meditasyonu (sarılma meditasyonunu) bu hafta bol bol uygulamanız dileğiyle. Uygulayınca da lütfen aşağıya not bırakın.
Plum Village sitesinde sarılma meditasyonu ve başka meditasyonların açıklamalarını bulabilirsiniz. Aşağıda Plum Village’te yaşayan Budist rahip Phap Lai’ın bu meditasyonu çocuklarla paylaşımını izleyebilirsiniz.
Tüm niyetlerimin, düşüncelerimin, duygu ve eylemlerimin şimdi, tümden ve kalıcılıkla saf sevgi şefkat ve şükranla kapsanmasının niyetindeyim.
AyşeHaftanın Tefekkürü
24.01.2022
Bundan sonraki her hafta haftaya beraber bir tefekkürle başlamayı öneriyorum. Türkçe’ye Arapçadan girmiş ol’an tefekkür etmek (ingilizcesi ile contemplation), bir olguyu derinden düşünmek, incelemek. Davetim bir temayı alıp, ona ait düşünceleri, kavramları alıp kalbimize koyabiliriz, hafta boyunca orada demlensinler, pişsinler.. Bakalım bu hafta bu konuda bize ne hediyeler gelecek? Gülümseyerek bu içgörüleri toplayabiliriz, eş zamanlılıklara şaşırarak..
Bu haftanın tefekkürü ol’arak, burada sevgili Thay (Thich Nhat Hahn)’ın zarif kaligrafisi ile temsil edilen ve onun öğretilerine dayanan “birlikte, ilintili varol’ma” kavramını öneriyorum. 22 Ocak 2022 günü fiziksel formundan ayrılan Sevgili Thay’e öğretileri, bütüne hizmeti ve bana tüm kattıkları için sonsuz teşekkürlerimle bu paylaşımı yapıyorum.
“Varız” yerine “Birlikte varız” (We inter-are) Thay’in İngilizce’de ol’uşturduğu bir terim. Biz tüm diğer yaşam formları ile birlikte var ol’abiliyoruz. Güzel dünyamız, ToprakAna, Güneş, Ay ve Yıldızlarla.. Bu sembolik soyut bir benzetme değil bir gerçeklik. Bedenlerimizin varol’uşu bir çok galaksinin yıldızların ortaya çıkışı ve kayboluşu ile ilintili. Yıldızların mirasını hücrelerimizde, DNA’mızda taşıyoruz.
Her birimiz biz/kendimiz ol’mayan taraflardan ol’uşuyoruz. Ayşe “var ol‘uyor” çünkü ebeveynleri, ataları, yediği sebzeye düşen Güneş, bedenini besleyen mineraller ve vitaminler, toprağa bir tohumu bırakan kuş ve onu sulayan çiftçi “var ol’dular.” Ebeveynlerini, atalardan bir tanesini, Güneşi, kuşu, çiftçiyi, suyu, mineral ve vitaminlerden birini çıkartalım Ayşe “varol’muyor.” Ayşe’nin aldığı her nefes başka insanlar, hayvanlar, ağaçlar tarafından solunuyor, bulut ol’uyor, yağmur ol’uyor ve belki çay ol’arak geri dönüyor. Her birimiz için de bu böyle..
Gelin bu hafta diğer tüm canlı formları ve cansız formlarla beraber (ilintili) varol’uşumuzu tefekkür edelim. Edelim ki ayrı ol’duğumuz, yalnız ol’duğumuz ve bağımsız bir benlikten ibaret ol’duğumuz yanılsamasını derinden görüp, ondan özgürleşebilelim. Çoğumuzun çok insani sorunlarından biri ol’an bağımlılık (sosyal medya bağımlılığı ya da ilişkilerde ve ilişkiye bağımlılık) bu yalnızlık, ayrılık yanılgısından kaynaklanıyor ol’abilir. O zaman biz de bu hafta birlikte varol’uşu neşeyle tefekkür edelim. Ne dersiniz? Yorum ve deneyimlerinizi lütfen paylaşın.
Sevgili Thay (Thitch Nhat Hahn)ın hayatı ve eserleri hakkında bilgiye Plum Village sitesinden erişebilirsiniz.
“Varız” yerine “Birlikte varız” (We inter-are) Thay’in İngilizce’de ol’uşturduğu bir terim. Biz tüm diğer yaşam formları ile birlikte var ol’abiliyoruz. Güzel dünyamız, ToprakAna, Güneş, Ay ve Yıldızlarla.. Bu sembolik soyut bir benzetme değil bir gerçeklik. Bedenlerimizin varol’uşu bir çok galaksinin yıldızların ortaya çıkışı ve kayboluşu ile ilintili. Yıldızların mirasını hücrelerimizde, DNA’mızda taşıyoruz.
Her birimiz biz/kendimiz ol’mayan taraflardan ol’uşuyoruz. Ayşe “var ol‘uyor” çünkü ebeveynleri, ataları, yediği sebzeye düşen Güneş, bedenini besleyen mineraller ve vitaminler, toprağa bir tohumu bırakan kuş ve onu sulayan çiftçi “var ol’dular.” Ebeveynlerini, atalardan bir tanesini, Güneşi, kuşu, çiftçiyi, suyu, mineral ve vitaminlerden birini çıkartalım Ayşe “varol’muyor.” Ayşe’nin aldığı her nefes başka insanlar, hayvanlar, ağaçlar tarafından solunuyor, bulut ol’uyor, yağmur ol’uyor ve belki çay ol’arak geri dönüyor. Her birimiz için de bu böyle..
Gelin bu hafta diğer tüm canlı formları ve cansız formlarla beraber (ilintili) varol’uşumuzu tefekkür edelim. Edelim ki ayrı ol’duğumuz, yalnız ol’duğumuz ve bağımsız bir benlikten ibaret ol’duğumuz yanılsamasını derinden görüp, ondan özgürleşebilelim. Çoğumuzun çok insani sorunlarından biri ol’an bağımlılık (sosyal medya bağımlılığı ya da ilişkilerde ve ilişkiye bağımlılık) bu yalnızlık, ayrılık yanılgısından kaynaklanıyor ol’abilir. O zaman biz de bu hafta birlikte varol’uşu neşeyle tefekkür edelim. Ne dersiniz? Yorum ve deneyimlerinizi lütfen paylaşın.
Sevgili Thay (Thitch Nhat Hahn)ın hayatı ve eserleri hakkında bilgiye Plum Village sitesinden erişebilirsiniz.
